maandag 22 februari 2016
ZG: Turkse koffie
Afgelopen zomer was ik met vrienden op vakantie naar Marmaris in Turkije geweest. Naast veel plezier, drinken, eten en die soort dingen, hadden we ook een keer tijd gemaakt om de bazaar af te struinen. Na een tijdje gingen we ergens echte Turkse koffie drinken. Iets wat we van te voren eigenlijk al van plan waren om te doen op de vakantie. Tijdens het zoeken naar een koffietentje vonden we een zijstraatje dat compleet overdekt was door begroeiing, wat voor een heel gaaf beeld zorgde. Toen we de straat door liepen, zagen we aan onze linkse kant een kleine winkel met een oude man erin. Eigenlijk was het meer een kamertje van 2 bij 2 meter met een klein keukentje en buiten een tafel waar mensen konden zitten. We besloten om binnen te stappen en bij de man koffie te drinken, die vervolgens zo blij als iets dat hij klanten had. Hij ging aan de slag in zijn keukentje en na een paar minuten kwam hij naar buiten met een dienblad vol met echte Turkse koffie. Geen suiker, geen melk, alleen een sierlijke kopje koffie op een bijpassend schoteltje. Iedereen had zijn eerste slok genomen en we waren er vrijwel gelijk unaniem over eens: de meest smaakvolle en puurste koffie die we ooit hadden gedronken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten